Het succesverhaal van Annick

Heidi DelaereFoto's en Getuigenissen van blije klantenLeave a Comment

In maart 2022 moest ik bij de dokter langs voor een controlebezoek. De vorige bloedafname bleek niet al te rooskleurig, en na enkele maanden hoopten we verbetering te zien. Al had ik zelf een voorgevoel. Als ik een verdieping trappen deed, kon ik geen woord meer uitbrengen. Of een zak met boodschappen dragen, liet me ademen alsof ik net een marathon had gelopen. Om nog maar te zwijgen van de pijn in mijn gewrichten.

Bij het zien van de resultaten gingen alle alarmbellen af. Ik kreeg een boodschap mee. Ontkennen of uitstellen was echt geen optie meer. Ik werd aangemaand om meteen een afspraak bij een diëtist vast te leggen. Het was even slikken, maar tegelijk was dit de wake-up call die ik nodig had om echt ‘in gang te schieten’. Simpelweg, er moesten terug batterijen in de weegschaal die uiteindelijk niet meer werkte na zoveel inactieve jaren. En ik moest ook echt wel meer bewegen.

In mijn zoektocht naar hulp kwam ik op de website van Heidi terecht. Ik had er meteen een goed gevoel bij en maakte, met een bang hart, een eerste afspraak. De schrik zat er goed in en ik was absoluut gemotiveerd. Bij de eerste afspraak voelde ik een klik. De positieve en nuchtere aanpak van Heide, daar kon ik me wel in vinden.

Daarnaast wou ik een realistisch doel. Liever traag maar gestaag gewicht verliezen en effectief gezonder worden, dan een snelle start met een jojo-effect. Daar was, en ben, ik erg bang voor. We bepaalden dat ik voor een gewichtsverlies van 18 kg zou gaan. Ik nam mezelf dan ook voor dat ik zeer tevreden zou zijn als ik dat doel in een jaar kon bereiken.

Plus ik ben een erg moeilijke eter, stiekem hoop ik ooit iemand te ontmoeten die nog erger is dan mij. Opgelegde menu’s zijn dus niet mijn ding. Naast mijn zittende job, hobby’s en mijn andere engagementen, bleef er geen tijd over om gezond te koken. Tenminste, daar was ik toen van overtuigd. Ik greep heel snel naar ongezonde snacks of snelle maaltijden en frisdrank. Ook zorgen of stress deden me onbewust nog sneller naar zoetigheid grijpen. Dan had je nog Covid, wat betekent thuiswerk met de snoep- en de koelkast binnen handbereik.

Ik koos ervoor om vooral een klassiek traject te volgen. Vroeger nam ik geen ontbijt, maar we vervingen dat door shakes om volwaardig ontbijt binnen te hebben. Ik was niet zo enthousiast. Bij eerdere pogingen, viel de artificiële smaak van dergelijke drankjes me altijd tegen. Toch verraste mijn eerste shake-ontbijt met cocossmaak. Nu ben ik een grote fan! Voor de andere maaltijden paste ik mijn gewone voeding aan naar gezondere alternatieven en een evenwichtiger verdeling. In mijn handtas zit ook altijd een reep, ‘de noodgevallenreep’. Je weet nooit wanneer je ergens onderweg bent en er is niets gezonds te vinden.

Ik heb de dag na mijn eerste bezoek aan Heidi mijn diepvries en snoepkast leeggemaakt en met gezondere dingen gevuld. Als er geen koekjes in huis zijn, is er ook geen verleiding. IK mis dit ook echt niet! De radicale verandering in mijn eetgewoontes zorgde niet voor problemen. Ik moest alleen erg wennen aan het vroege uur voor het avondeten. De voorgestelde porties kreeg ik in de eerste weken niet eens op! Honger heb ik nooit gehad. Hogh… Alleen de geur van versgebakken pannenkoeken na een frisse wandeling aan zee was wat moeilijker te weerstaan, maar ik was o zo trots dat ik er niet aan toe gaf! Hier hielp de nuchtere aanpak van Heidi enorm: ‘Niet denken dat je dit nooit meer mag, of zelfs niet dat je ’t een week/een dag niet mag. Gewoon beslissen ik ga het ‘nu’ niet nemen en straks zien we wel weer.’ En met die woorden deed ik verder. Ook gezonder koken bleek verrassend snel te kunnen. Variëren in groenten blijft moeilijk, maar los ik op door te experimenteren met groentecombinaties voor soepen.

Intussen hoorde ik een radiospot voor de Roze Mars, een initiatief waar je gedurende een maand elke dag 10.000 stappen zet. Ik besloot mee te doen! Ik hoopte dat doel de helft van de maand te halen. Op het eind van de maand bleek dat ik elke dag die 10.000 stappen overtrof. Ik had echt plezier gevonden in wandelen. Bonus: ook mijn hondje zag er een pak fitter uit! De positieve reacties in mijn omgeving, niet over de hond natuurlijk, doen deugd. Toch is de grootste stimulans hoe ik me nu voel.

Iets minder dan een half jaar na mijn eerste afspraak was het doel bereikt. Nu volgt een nieuwe – en misschien nog moeilijker – uitdaging. Dit gewicht behouden! Ik zou het liefst zelfs nog wat afvallen, want ik blijf nog onzeker. Het strikt opvolgen van het advies vond ik heel wat makkelijker, dan nu een evenwicht vinden tussen af en toe de teugels wat vieren maar toch die nieuwe levensstijl aanhouden. Gelukkig is er bij Heidi ruimte om die verwachtingen en bezorgdheden te bespreken. Ik kom na elke afspraak weer naar huis met heel wat aanmoediging en eenvoudige tips om vol te houden. Daarnaast komt er straks weer een nieuwe editie van de Roze Mars aan. Ik heb me alvast geregistreerd.

Merci, Heidi. Tot volgende maand!

Geef een reactie