Sociaal eetgedrag is het inderdaad niet, en het is vaker slikken dan kauwen, mààr maaltijdvervangers leveren wel de nodige resultaten op. Tenminste toch wanneer ze gezond en evenwichtig worden ingezet. En slechts de opstap zijn naar een normaal en gezond eetpatroon zonder maaltijdvervangers.

Vervangmaaltijden zijn onderworpen aan een Europese Richtlijn die al dateert van 1966. Die richtlijn bepaalt onder meer de gebruiksvoorwaarden en de nutritionele samenstelling. Zo moet iedere maaltijdvervanger minstens tussen de 200 en 400 kcal aanleveren per dag en mag de totale energie-aanbreng de 800 kcal niet overschrijden.

Bij een onderzoeksprogramma waarbij 104 obese en aan type 2 diabetes lijdende personen deelnamen, werd de helft in zijn of haar dieet ondersteund door maaltijdvervangers. De andere helft van de proefpersonen kregen specifiek op hen van toepassing zijnde ’traditionele’ dieetadviezen. Na één jaar lag het procent gewichtsverlies dubbel zo hoog bij de personen die de maaltijdvervangers gebruikten als bij diegenen die de traditionele begeleiding volgden.

In een andere studie deelde men obese personen (geen diabetici) op in twee groepen en deed men een gelijkaardig experiment. Na zes maanden bleken de resultaten quasi gelijk. Geen reden dus om het traditionele dieet door maaltijdvervangers te vervangen, dus? Toch wel, want het onderzoek had nog een ander opmerkelijk resultaat: de eigenschappen ‘volhouden van het dieet’ en ‘comfort’ waren merkelijk beter in de groep die de vervangmaaltijden gebruikten. Snelheid en gemak, eigen aan vervangmaaltijden, vormen immers een enorme stimulans om vol te houden!

Maaltijdvervangers kunnen dus inderdaad een goed en praktisch alternatief zijn voor het traditionele dieet. Maar begin er niet aan in je eentje. Begeleiding van een diëtist(e) is absoluut aan te raden zodat de maaltijdvervangers een opstap vormen naar een evenwichtige voeding op lange termijn.